Tijdens de afgelopen zomervakantie met 3 reizen binnen 5 weken ging onze dochter van toen 5.5 maanden superslecht slapen. Daar waar het eerst lukte om haar met de borst en in kinderwagen buiten wandelen nog in slaap te krijgen, ging het tijdens de vakantie ineens heel slecht: dagslaapjes werden korter en korter, maar vooral ‘s nachts meerdere malen wakker en flink huilen heeft binnen de kortste keren iedereen bij ons thuis uitgeput. Het was echt crisis!

Nadat we thuis kwamen van vakantie, wisten wij het zeker: we doen iets verkeerd, hier moeten wij gestructureerd mee aan de slag!

Op aanraden van onze lactatiekundige kwamen we bij Apegatje uit. Het verhaal op hun website sprak ons vooral aan omdat ze echt fysiek naar je toe kwamen om te observeren - dat terwijl meerdere andere slaapcoaches vooral online begeleiding aanbieden. 

Een telefonische intake gaf ons gelijk een goed gevoel en hebben wij al gauw een interventieweek kunnen inplannen. En gelukkig maar - want tekort aan slaap bij iedereen zorgde voor veel spanning, problemen op het werk en een kort loontje. 

Wat opviel bij de eerste observatie afspraak is hoe veelzijdig de aanpak van de dames van Apegatje is: ze kijken niet alleen naar slapen, wakker tijden en andere standaard dingen waar veel info over te vinden is, maar ook naar het totale plaatje. We kwamen er bijvoorbeeld achter dat we blijkbaar onze dochter al veel meer vaste voeding hadden moeten aanbieden en dat dit best van invloed op haar slaap had kunnen zijn! In de week van interventie, zeker tegen het einde kwamen de eerste positieve veranderingen al duidelijk naar voren. Van 3-5 keer wakker worden per nacht gingen wij terug naar 2-3, wel een verbetering. Ook dagslaapjes werden beter en voorspelbaarder.

Echter na de interventieweek kwam een keiharde terugval, mede veroorzaakt door een verkoudheidje en later prikjes. De moed zakte ons weer in de schoenen. Enorm fijn was dat Apegatje ons ook in deze situatie had bijgestaan bij wijze van nazorg: hun mailtjes en telefoontjes sleepten ons letterlijk door een paar heftige weken heen. Ze zeiden telkens weer: het zal echt wel verbeteren, heb vertrouwen in jezelf en je kind! En blij consequent de adviezen toepassen. 

Een keer na een extra zware nacht hebben wij Roos aan de telefoon gekregen en heeft ze ons stellig en wel confronterend toegesproken. We bleken nog steeds te veel voor onze dochter te doen wat eigenlijk averechts werkte. We lieten haar niet toe om zelfstandig te leren inslapen doordat we weinig vertrouwen hadden in haar en haar telkens maar in slaap bleven helpen. Die nacht kwam er een omschakeling. Echt uitgeput, lieten wij zelf de controle een beetje los en toen gebeurde het - na een poosje zachtjes huilen viel ze zelfstandig in slaap! Nog een paar nachten met incidenteel wakker worden verder hadden we de eerste nacht dat ze volledig doorsliep! En dat met niet eens 8 maanden! Er kwamen daarna nog af en toe wat terugvalletjes, maar vertrouwen was er weer en vooral het gevoel dat wij het aankonden! En o wat was het fijn om de nachtrust weer terug te krijgen! Dankzij de liefdevolle aandacht en begeleiding van de dames! Echt, wat een cadeau!

Met dank aan de adviezen van Dieuwke van Apegatje hebben wij onze avonden weer voor onszelf maar nog belangrijker is dat onze Dieuwke (5mndn) goed slaapt! 

Ze sliep graag zo dicht mogelijk bij mij (in mijn armen of draagzak) en door het toepassen van de tips kan ze nu zelf in slaap vallen in haar bed.

Dieuwke heeft met haar tips, en vooral haar luisterende oor, mij geholpen om meer vertrouwen te hebben. Ik heb meer geleerd over mijzelf als persoon en als moeder. Vanuit dat punt heb ik Dieuwke kunnen helpen met slapen. Ze is rustiger, vrolijker en heeft een ritme gevonden. 

Dus twijfel je of Apegatje jullie kan helpen, niet twijfelen en contact opnemen!  

Na bijna 1,5 jaar slapen wij weer! 

James is vanaf zijn geboorte een hele slechte slaper geweest, zowel overdag als ’s nachts. Eigenlijk is “slecht” een understatement want hij sliep gewoon niet… Hij hield niet alleen ons uit zijn slaap, maar zijn zus werd er ook wakker van. 

Eerst leek het alsof hij vooral ontzettend veel last had van zijn darmpjes. Daarom hebben wij destijds in overleg met de kinderarts verschillende dingen geprobeerd en uiteindelijk hebben we toen James ruim 11 maanden oud was zelfs twee nachtjes ter observatie in het ziekenhuis geslapen. Medisch leek er niets (meer) aan de hand te zijn, maar helaas bleef het onduidelijk waarom James elke 40/50 minuten wakker werd. De kinderarts heeft ons toen voor een 2nd opinion doorverwezen en daar werd “Apegatje” aangeraden. Wij hebben direct contact gezocht en zijn toen James ruim 13 maanden oud was met het traject gestart. Judith kwam bij ons thuis en zij heeft toen alles heel uitgebreid met ons doorgesproken en we zijn direct aan de slag gegaan. Binnen een paar dagen werd hij nog maar 2/3 keer wakker ’s nachts, een wereld van verschil! Een aantal weken ging het ontzettend goed, maar toen kreeg hij een terugval en kwamen weer in het oude patroon terecht. Gelukkig waren Judith, Roos en Dieuwke daar om ons weer van advies te voorzien en uiteindelijk zijn we toch weer bij het begin begonnen. Het heeft toen weer zo’n twee nachten geduurd voordat er verbetering in kwam, maar inmiddels slaapt hij (behoorlijk) goed. Hij gaat nu vrolijk naar bed, geeft zelfs aan dat hij naar bed wil en heeft vannacht bijvoorbeeld heerlijk van 18.30 tot 07.30 geslapen en is daarbij maar 1 keertje even 5 minuutjes wakker geweest. 

Zonder de hulp van Judith, Roos en Dieuwke zouden wij waarschijnlijk nog steeds niet slapen. Zij gaven die extra steun en support om ons hier doorheen te trekken.

Wat een mooi en zwaar jaar was het. Isa slaapt haar eerste 4 maanden ontzettend goed; we wisten toen écht nog niet waar ouders met slaapgebrek het over hadden. Dat veranderde allemaal in maand 5. Van een goede slaper veranderde ze in een enorm wisselvallige; het enige dat constant bleef was dat er geen aaneengesloten nacht bij zat. Dit brak ons na 10 maanden helemaal op.

Een goede nacht was er één waarin we er 3 keer uit moesten voor een speentje en geruststelling; een slechte waarin we tot wel 4 uur lang ‘s nachts met haar bezig waren en we soms maar wanhopig de zon zagen opkomen. Wat ze nodig had (los van slaap) werd ons ook niet helemaal duidelijk: sommige nachten leek ze echt last te hebben van kramp, andere nachten leken het nachtmerries die haar plaagden en was ze ontroostbaar, en weer andere nachten stond ze gewoon vrolijk vanaf half 4 s’morgens in haar bed met een best humeur; klaarwakker om te spelen. Het humeur werd pas minder als wij dat geen goed idee vonden.

We hielden lang vast aan de gedachte dat het beter zou gaan zonder hulp en met consistentie, maar wat hadden we achteraf graag eerder gestart met Dieuwke en Roos. Toen we heel gedegen een slaapdagboek bijhielden en bespraken wat we konden veranderen zagen we hoe het voor Isa in hele kleine dingen kon zitten om een groot verschil te maken. Dingen die nog duidelijker konden voor haar; die haar houvast geven en hoe we rust kunnen inbouwen voor een wel heel alert klein meisje dat altijd aan lijkt te staan.

Samen met professionals, die ook nog eens met een medische blik meekijken, een ‘slaap’strategie bepalen gaf ons zelf ook heel veel rust. In plaats van hopeloos iets proberen waren we nu echt gedegen opties aan het verkennen om Isa te helpen. Dat je hierin wordt bijgestaan geeft houvast en vertrouwen; iets wat na 10 maanden niet slapen heel welkom is.

Maar het was geen toverslag; we moesten echt wat verschillende dingen uitproberen. Hoewel we rust vonden in de aanpak maakte dat ons ook weer onrustig: wat als dit ook niet helpt? Maar Dieuwke bleef rustig, bemoedigend, en helder in de feedback en interventies. Ook als we zelf iets net niet handig toegepast hadden. Ze bleef ook vol vertrouwen in ons kunnen en dat van Isa. Na ongeveer 5 dagen begon het tij te keren; wij bleven consistent, leerden wat wel en niet werkte en herkenden het beter wanneer ze ons nodig had en wanneer (en hoe) ze het nodig had de kans te krijgen zelf in slaap te vallen. Via het slaapdagboek bleven we inzicht houden en Dieuwke was nog steeds beschikbaar voor vragen en tips; alleen dat was helemaal niet zo hard meer nodig want Isa sliep door! Iets wat een week ervoor onvoorstelbaar was. Isa vond houvast en rust – en wij daarmee ook. Na 2 weken sliep ze door en dat doet ze nog steeds. Hadden we dit maar eerder gedaan!

Haar slaapritme overdag is nog steeds wat zoeken en er zijn óók nog steeds wel eens nachten bij waarin ze weer een spookje is, maar het grote verschil is dat die nu de uitzondering vormen. Het andere grote verchil is dat wij een gevoel van controle ervaren in hoe we Isa kunnen helpen. Héél fijn!

Ons dochtertje was de eerste zeven weken van haar leven de makkelijkste slaper. Al het kraambezoek zei tegen ons: ‘Ah, nu weten we waarom ze zeggen dat baby’s altijd slapen!’.

Maar na een sprongetje ging er een wereld voor haar open. En al die prikkels kon ze maar moeilijk verwerken. De nachten gingen nog aardig goed, maar overdag lukte het haar steeds minder om in slaap te komen. Ze begon korte hazenslaapjes te maken en sliep alleen maar op ons, na lang wiegen. We hadden nauwelijks nog tijd voor ons zelf en zagen dat ons dochtertje steeds vermoeider werd.

Met behulp van Roos en Dieuwke leerden we haar om ook overdag in haar eigen bedje te slapen. Niet meer wiegen, haar niet meer met geknepen billen wegleggen in de hoop dat ze bleef slapen.. maar haar wakker in bed leggen en haar in slaap leren vallen. 

Roos en Dieuwke stonden van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat klaar met goede tips en mentale steun. Zo kregen we een duidelijk plan van aanpak en dat gaf ons als ouders en ons dochtertje veel rust. Inmiddels slaapt ze heerlijk in haar eigen bedje en hebben wij het tevreden, vrolijke meisje van de eerste weken weer terug. Dat was zonder Roos en Dieuwke zeker niet zo snel gelukt!

Maris sliep overdag eigenlijk alleen in de draagzak. Toen we eenmaal op het punt waren dat we écht niet meer de halve dag op pad wilde zijn, sliep hij alleen in zijn bedje wanneer we langdurig in huis hadden rondgelopen, gewiegd en gezongen. Soms waren we anderhalf uur bezig om hem in slaap te krijgen. Vervolgens was Maris binnen drie kwartier weer wakker. 

Judith heeft een naar-bed-breng-moment meegekeken en gaf handige tips en aanwijzingen waar we direct mee aan de slag konden. De volgende dag sliep hij al veel beter in, de dag daarna nóg iets sneller. Hij is nog steeds niet van de lange slaapjes, maar de echte hazeslaapjes zijn verleden tijd. Maris gaat nu zonder huilen naar bed en wordt vrolijk wakker. 

Ik kan niet uitdrukken hoe fijn het is om iemand naast je te hebben staan die met zo veel kennis en kunde met je meekijkt en met (zichtbaar) hele kleine aanpassingen zo'n groot verschil maakt. Het enige wat ik bij een volgende anders zou doen, is eerder bellen. 

Roos en Dieuwke van Apegatje waren onze grote redding! 

Op 10 november 2019 werd onze geweldige zoon James geboren. Een ontzettend lief, pienter maar ook alert mannetje. Onze kleine James bleek al snel veel onrust te ervaren en het kostte ons steeds meer moeite om hem in slaap te krijgen. Overdag sliep hij alleen maar ontzettend licht en onrustig in de draagzak- wij moesten steeds harder wiegen en wiebelen om hem maar in slaap te houden. Er kwam zelfs een punt dat hij snachts ook niet meer in zijn bedje wilde liggen en hij ook de nachten bij papa in de draagzak doorbracht. In slaap brengen ging alleen maar door hem heel erg te wiegen en te sussen- zelf in slaap vallen was er absoluut niet bij. We hadden alles over voor ons lieve ventje, maar wij waren op een gegeven moment zo ontzettend uitgeput geraakt.

Ten einde raad namen wij contact op met de kinderarts in het OLVG oost. We waren zo moe dat we bijna geen andere uitweg zagen dan onze James, met gigantische pijn in ons hart, op te laten nemen in het ziekenhuis op de poli voor onrustige babytjes. Gelukkig wees de kinderarts ons op de mogelijkheid van een traject bij Apegatje: samen met de verpleegkundigen van dit initiatief zouden wij thuis, in onze eigen vertrouwde setting, aan de slag kunnen gaan met een structuur die James kon helpen om meer rust te vinden en beter te slapen. 

We vonden het enorm spannend om dit traject te starten, juist omdat we zelf al zo uitgeput waren, maar we zijn zo ontzettend blij dat we het hebben gedaan! Dieuwke en Roos hebben ons met ontzettend veel liefde en zorg door het traject geholpen. De start was pittig, want James moest alle gewoontes die hij had geleerd loslaten, maar het was zo fijn om hem hierin te kunnen begeleiden in onze veilige, liefdevolle thuissetting. Door de hulp van Dieuwke en Roos pakte James de nieuwe regelmaat ontzettend goed op: binnen de kortste keren sliep hij in zijn eigen bedje, viel hij zelf in slaap, en maakte hij ontzettend goede nachten! Wij voelden al na een paar dagen zo veel meer adem, hadden voor het eerst weer tijd om zelf een hapje te koken, de was op te hangen of elkaar even een knuffel te geven. En als James wakker was, konden we zo veel meer van hem genieten, juist omdat we zelf weer wat adem hadden hervonden! 

We zijn de dames van Apegatje echt ontzettend dankbaar voor hun liefdevolle en aandachtige hulp- zonder hen was dit nooit gelukt! Iedereen die worstelt met een onrustig baby'tje dat veel huilt en er zelf niet meer uitkomt, raden wij dan ook aan om met Dieuwke en Roos aan de slag te gaan. Het zijn echt kanjers!

We denken nog vaak terug aan de tijd dat we het traject bij jullie startten. Wat een wereld van verschil met hoe hij nu gaat slapen. Soms springt hij letterlijk vanuit mijn armen zijn bed in. Zo heerlijk vindt hij het. We leggen hem in bed. Hij gaat dan lekker liggen. We doen de kamerdeur dicht en dat is het.  Hij valt helemaal zelfstandig in slaap en huilen in zijn bedje doet hij nauwelijks meer. 

We zijn blij, maar vooral heel trots. Op onszelf, maar ook heel erg op dat kleine mannetje. Daar hebben jullie natuurlijk ook een groot aandeel in gehad, waarvoor 1000 maal dank!!

Alleen bij de opvang heeft hij nog wat moeite. Dat zal denk ik wel zo blijven. Maar dat is oke. Het moet ook niet te perfect worden he ;). 

Lieve team Apegatje!

Wij willen jullie nogmaals bedanken voor jullie hulp! Wij zijn jullie zo dankbaar! Na 2,5 jaar slaapt ons lieve peutertje dan eindelijk zelf in! Door jullie vertrouwen in ons en de goeie adviezen is het binnen 2 weken gelukt! Wij waarderen ook heel erg de betrokkenheid na het traject. Wij zullen jullie zeker aanbevelen bij mensen die het net zo hard nodig hebben als wij.

Heel veel liefs Amberlee, Marieke en Shaheed

Onze zoon Vos van toen 7 maanden is vanaf dag één heel onrustig geweest en sliep heel slecht. Meestal sliep hij de cyclus van 45 minuten en werd dan huilend wakker. Zowel overdag als snachts. Op veel momenten was hij wel te troosten en ging hij na een kwartiertje weer slapen. Behalve tussen 04.00 en 06.00, dan sliep hij vaak helemaal niet meer in. We waren denk ik al tien keer bij de huisarts geweest met allemaal verschillende klachten, maar het voelde alsof het nooit echt serieus werd genomen. Babies hebben nou eenmaal veel in het eerste jaar. Maar het slapen bleef slecht en leek ook erger te worden. Uiteindelijk hebben we geeist om een doorverwijzing naar de kinderarts. Deze kregen we toen ook, maar niet echt van harte.

Hoe was de opname in het ziekenhuis?

Eigenlijk was dat heel fijn. In het ziekenhuis werden we meteen heel serieus genomen en heeft de verpleging en ook de kinderarts ons ontzettend goed geholpen. Zeker na meerdere malen bij de huisarts te hebben gezeten waar het steeds een beetje werd weggewuifd. Wel vraagt een ziekenhuis echt de allerlaatste energie die je nog hebt van je, omdat de omgeving zo intens is. En daarnaast waren wij op dat moment al zo onzeker dat het ook wel heel lastig was om te zien dat het met Vos veel beter ging na hulp daar. Dat maakte dat wij nog meer gingen twijfelen aan ons eigen kunnen als ouders.

Wat had er beter gekund?

In het ziekenhuis waren we heel tevreden. Maar het blijft een hele heftige omgeving en daarnaast ga je naast dat je zo aan jezelf twijfelt ook twijfelen of er niks mis is met de thuisomgeving omdat het in het ziekenhuis zo snel veel beter ging. Wij hadden zo graag de ziekenhuisopname willen vermijden en er eerder achter willen komen wat er was. Bijna acht maanden helemaal niet slapen, is in één woord vreselijk. 

Hoe was de stap naar huis?

De stap naar huis vonden wij heel spannend. En ondanks dat ons wel gezegd was rekening te houden met een kleine terugval, was de eerste week thuis echt heel erg zwaar en emotioneel heftig. Het voelde echt alsof alles voor niks was geweest en ik stortte in. Uiteindelijk werd het na een week veel beter. En sliep hij drie weken later ineens van 23.00 tot 07.00 door. 

Wij willen aan andere ouders meegeven om op tijd hulp te zoeken, door te zetten als je je niet gehoord voelt en je onderbuikgevoel altijd te blijven volgen. Toen wij ons verhaal hebben gedeeld merkten wij dat er veel gezinnen zijn met soortgelijke problematiek. 

Maak het bespreekbaar, je staat er niet alleen voor! 

Op 14 september werd onze zoon geboren. De blauwe wolk werd vanaf het begin overschaduwd door krampen, steeds meer spugen, ontroostbaar huilen. Slapen overdag ging niet, uitgeput viel hij dan ‘s avonds in slaap om halverwege de nacht wakker te worden en weer te gaan huilen. De adviezen van Apegatje en andere melk hebben ervoor gezorgd dat we na al die tijd opeens binnen anderhalve week een andere baby hadden. Eindelijk lachjes, rust in de tent, lange slaapjes overdag en vertrouwen. Genieten van elkaar. Deze twee ervaren dames zijn een absolute aanrader voor alle worstelende (jonge) ouders met een onrustige (huil)baby!

Het was heel fijn om even van pro's te horen wat we van ons kind konden verwachten op haar leeftijd. Ook kregen we hele handige tips specifiek op onze situatie gericht. 

Er werd goed naar ons geluisterd en met ons meegedacht. Wij hebben er veel aan gehad.

Apegatje heeft ons echt geleerd hoe we moeten kijken naar ons kindje. We waren te onzeker of ze voldoende at en hebben haar signalen te snel als "honger" opgevat, waardoor zij volledig was gewend aan nachtvoedingen. Apegatje gaf ons het vertrouwen om deze resoluut af te bouwen en dat resulteerde in wonderbaarlijk snelle afbouw: ze had het helemaal niet nodig! Sindsdien maakt zij veel langere rukken met slapen en wij dus ook:). Het is nog steeds wel zoeken naar haar ritme overdag en haar in slaap krijgen is nog steeds niet eenvoudig, maar we zijn heel blij met de basis die we nu hebben geleerd om op voort te bouwen